داو آخر

  مختار: من به حکم دلم با حسین بیعت کردم ابالحدید، نه با حکم عقل. بله، توبه ی گرگ مرگ است؛ کوفی قوم بنی حمار است، رفیق نیمه راه است، پیمان فروش است. اما تو چه؟ تو واقفی که حسین بر حق است یا نه؟ ابالحدید: من منکر حقانیت حسین نیستم ابو اسحاق. مختار: بسیار خب، در یوم الحشر از تو بپرسند چرا حجت حق را یاری نکردی، همین جوابی را می دهی که به من دادی؟ نه تو را در قبر کوفی می خوابانند ، نه عملت را با عمل کوفیان می سنجند... حال خود دانی.     مختارنامه - داود میرباقری - 1382     داو آخر...

 

شرط عشق جنون است، ما که ماندیم مجنون نبودیم.

 

 

مختارنامه - داود میرباقری - 1382

 

 

داو آخر...

 

تفاوت عمره با دخترانی چون خودش این بود که آن ها در پی شوهر بودند و من در پی یک همسفر، آن ها هم بالین می خواستند و من همراه. من در پی مرامی بودم که مریدش باشم. مرامی که نشانه اش حب علی(ع) است.

 

 

مختارنامه - داود میرباقری - 1382

 

 

داو آخر...

  بر اجل باید صبوری کرد، نه چون و چرا.     مختارنامه - داود میرباقری - 1382         گر تیغ بارد در کوی آن ماه گردن نهادیم الحکم لله   آیین تقوا ما نیز دانیم لیکن چه چاره با بخت گمراه   ما شیخ و واعظ کمتر شناسیم یا جام باده یا قصه کوتاه   من رند و عاشق در موسم گل آن گاه توبه استغفرالله   مهر تو عکسی بر ما نیفکند آیینه رویا آه از دلت آه   الصبر مر و العمر فان یا لیت شعری حتام القاه   حافظ چه نالی گر وصل خواهی خون بایدت خورد در گاه و بی‌گاه     شرح بیت ششم: شکیبائی تلخ است و عمر فانی است ; کاش میدانستم چه وقت او را می بینم.       داو آخر...

  و تو... ناگهان چشمت به چهره ی چون ماه برادر می افتد که بر فراز نیزه، طلوع... نه، غروب کرده است. ... مرثیه ای که به همراه اشک، بی اختیار از درونت می جوشد و بر زبانت جاری می شود، آتشی تازه در خرمن نیم سوخته ی کاروان می اندازد: "ای هلال! ای ماه نو! که درست به هنگامه بدر و کمال، چهره اش را خسوف گرفت و دچار غروب شد. هرگز گمان نمی بردم ای پاره ی دلم که این باشد سرنوشت مقدّرِ مکتوب..."     آفتاب در حجاب - سید مهدی شجاعی     داو آخر...

 

پشت سر فریبگاه فتنه خیز کوفه است و پیش رو شهر شوم شام.

پشت سر، خستگی و فرسودگی است و پیش رو التهاب و اضطراب.

کاش کوفه، نقطه ختم مصیبت بود. کاش شهری به نام شام در عالم نبود.

 

 

آفتاب در حجاب - سید مهدی شجاعی

 

 

داو آخر...

  خواهر اگر تعداد موهای سپید برادرش را نداند که خواهر نیست. خواهر اگر عمق چروک های پیشانی برادرش را نشناسد که خواهر نیست. تازه اینها مربوط به ظواهر است. این ها را چشم هر خواهری می تواند در سیمای برادرش ببیند. زینب یعنی شناسای بندهای دل حسین، یعنی زیستن در در دهلیزهای قلب حسین ، عبور کردن از رگ های حسین و تپیدن با نبض حسین. زینب یعنی حسین در آینه ی تأنیث. زینب یعنی چشیدن خار پای حسین با چشم. زینب یعنی کشیدن بار پشت حسین، بر دل.     آفتاب در حجاب - سید مهدی شجاعی     داو آخر...

 

عقلِ محجوب در حجاب ظلمت گناهان که دیگر عقل نیست، وهم است. از تو کبکی می سازد ابله که چون سر در برف های غفلت خویش فرو بردی، بینگاری که کسی نیز تو را نمی بیند: ... نَسُوا اللهَ فَاَنساهُم اَنفُسَهُم.

 

 

فتح خون - سید مرتضی آوینی

قرآن کریم - سوره حشر - آیه 19

 

 

 

 

داو آخر...

 

و سرّ آنکه آتش بر ابراهیم گلستان می شود نیز یقین است. اگر تو نیز یقین کنی که آتش بی اذن خالقِ آتش نمی سوزاند، بر تو نیز سرد و سلامت خواهد شد.

 

 

فتح خون - سید مرتضی آوینی

 

 

داو آخر...

  « آیا دیگر کسی نیست که ما را یاری کند؟ » دهر خجل شد و اگر صبر خیمه بر آفاق نزده بود، آسمان انشقاق می یافت و خورشید چهره از شرم می پوشاند و سوز دل زمین، دریاها را می خشکاند و... سال های دریغ فرا می رسید. آن شوربختان خجل نشدند، اما آب و خاک و آتش و باد، سخن امام را در لوح محفوظ باطن خویش به امانت گرفتند و از آن پس، هرجا که آب از چشمی فرو ریخت و خاک، سجاده ی نمازی شد و آتش دلی را سوخت و باد آهی شد و از سینه ای برآمد، این سخن تکرار شد.     فتح خون - سید مرتضی آوینی     داو آخر...

 

و مرد این میدان کسی است که با اختیار، از اختیار خویش درگذرد و طفل اراده اش را در آستان ارادت قربانی کند...

 

 

فتح خون - سید مرتضی آوینی

 

 

داو آخر...

 

چشمِ عقل، خطا بین است که می پرسد: اَتَجعَلُ فیها مَن یُفسِدُ فیها و یَسفِکُ الدِّماءَ... اما چشم دل خطا پوش است. نه آنکه خطایی باشد و او نبیند... نه! می بیند که خطایی نیست و هرچه هست وجهی است که بی حجاب، حق را می نماید. هیچ پرسیده ای که عالم شهادت بر چه شهادت می دهد که نامی اینچنین بر او نهاده اند؟

 

 

فتح خون - سید مرتضی آوینی

 قرآن کریم - سوره بقره - آیه 30

 

 

داو آخر...

 

مسلم است که بخشایش در نظر آدم های ساده یک نوع تایید شر است.

 

 

زن نانوا - مارسل پانیول

 

 

داو آخر...

 

تو به من گفتی که من بی ناموس شده ام. خب، این درجه ای است که تو نمی توانی به آن برسی. اگر تمام عمرت هم به دنبال دسته ی بی ناموس ها بدوی و شاگردی کنی هرگز به آن مقام نائل نخواهی شد، چون برای رسیدن به آن باید زن خوشگل داشت!

 

 

زن نانوا - مارسل پانیول

 

 

داو آخر...

 

بعید نیست که کیفر مرد بی ایمان همان بخشایش خدا باشد، بخشایشی کلی، خجلت دهنده، خیره کننده و خدایی... و انتقام خداوند همین اعلام کوبنده ی احسان خودش است.

 

 

زن نانوا - مارسل پانیول

 

 

داو آخر...

 

وقتی آدم دارد کار خوبی انجام می دهد به جز احمق ها کسی به ریختش نمی خندد.

 

 

زن نانوا - مارسل پانیول

 

 

داو آخر...

  - پس عشق یک جور حماقت است؟ درست است؟ هرگز عاقبتی ندارد؟ - چرا، چرا، اما باید برایش جنگید، باید با خود جنگید... - چطور با خود جنگید؟ - کمی با خود جنگیدن. هر روز حتی خیلی کم، شهامت خود بودن را داشتن، برای خوشبخت بودن تصمیم گرفتن...     من او را دوست داشتم - آنا گاوالدا     داو آخر...

 

هم او و هم کیوان مبتلا به یک جور پشت گوش اندازی مفرط بودند و می توانستند انجام هر کاری را به روزهای بعد موکول کنند. لادن یک بار برایش درد دل کرده بود که بعضی چیزها تاریخ انقضا دارند اما کیوان این را نمی فهمد. گفته بود: «کیوان می تونه سال ها تو بلاتکلیفی زندگی کنه. مسخره ست. نه؟»

 

 

گرمازدگی - بی سر و پا - فرشته احمدی

 

 

داو آخر...

 

من که تا حالا نشنیده بودم آدم های کم حرف به خودشان بگئیند "کم حرف". چون به نظر خودشان هرچه را که لازم است می گویند اما برعکسش آدم های پرحرف می دانند پرحرف اند و دائم این را می گویند که طرف بگوید نه بابا اختیار داری بفرما ما که داریم لذت می بریم...

 

 

گرمازدگی - نقطه ی کور - فرشته احمدی

 

 

داو آخر...

 

اگر به لحظه لحظه ی کارهایت فکر کنی و بدانی که داری ادا در می آوری، خود به خود دیگر ادا در نمی آوری.

 

 

گرمازدگی - نقطه ی کور - فرشته احمدی

 

 

داو آخر...